6
مرداد
آیا اضطراب جدایی در کودک طبیعی است ؟
بله، اضطراب جدایی در کودکان ممکن است به عنوان یک واکنش طبیعی و معمولی در مواقعی که کودک از والدین یا مراقبین خود جدا میشود، رخ دهد. این اضطراب بیشتر در سنین کودکی از ۶ ماه تا ۳ سال قابل مشاهده است و به عنوان جدایی اجتنابی (Separation Anxiety) شناخته میشود.
به طور معمول، کودکان در این دوره‌های زمانی به محیط آشنا و مطمئنی که والدین یا مراقبینشان فراهم می‌کنند وابسته می‌شوند و از جدا شدن از آن‌ها اضطراب می‌کنند. در واقع، این اضطراب یک نشانه‌ی مثبت است که نشان‌دهنده اینکه کودک به والدین و افراد نزدیک به او اعتماد دارد و از ارتباط نزدیک با آن‌ها بهره می‌برد.
علل اضطراب جدایی در کودکان عبارتند از:
- ناپایداری احساساتی در کودکان در اوایل سنین کودکی که باعث میشود که کودک به طور قابل توجهی به نیازهای والدین نیاز داشته باشد.
- بیماری‌ها و تغییرات مهم در روند روزانه کودک، مانند شروع به کودک‌سازی یا شروع به مهدکودک.
- جدایی موقت از والدین به دلیل سفرها یا انتقال‌های مکانی.
به مرور زمان و با رشد کودک، اضطراب جدایی معمولاً بهبود می‌یابد و کودکان به سرعت با محیط اطراف آشنا می‌شوند و به جدایی از والدین به راحتی عادت می‌کنند. اگر اضطراب جدایی بطور طولانی و شدید در کودک شما وجود دارد و به اندازه‌ای است که به طور محسوس زندگی او و توانایی‌های اجتماعی‌اش تحت تأثیر قرار می‌گیرد، بهتر است با متخصصان مربوطه مشورت کنید.
اضطراب جدایی کودکان یک واکنش عادی و طبیعی است که ممکن است در مواقعی مانند شروع یا ورود به مهدکودک، تحت تأثیر قرار گیرد. در ادامه، برخی راهکارها برای مدیریت و درمان اضطراب و استرس جدایی کودکان را ذکر می‌کنیم:
- اعتماد سازی: سعی کنید اطمینان بخش باشید و به کودک خود بیان کنید که شما همیشه در نزدیکی او هستید و برای حمایت ازش همیشه پشتیبانش خواهید بود.
- تجربیات مثبت: سعی کنید تجربه‌های مثبتی برای کودک خود در مورد جدا شدن ایجاد کنید، مانند بازی کردن در مهدکودک یا بازدید از محیطی که برای کودک جذاب و دوست‌داشتنی است.
- آشنایی با محیط: اگر امکانش وجود دارد، قبل از شروع به مهدکودک، به کودک اجازه دهید محیط مهدکودک را بشناسد و با مربیان و دیگر کودکان آشنا شود. این کمک می‌کند که کودک در محیط جدید احساس راحتی بیشتری کند.
- تنظیم جدول زمانی: تغییرات و نوسانات در روزمره کودک می‌تواند اضطراب را افزایش دهد. تلاش کنید جدول زمانی ثابتی برای کودک خود داشته باشید تا او به ترتیب و الگوی خاصی عادت کند.
- انتقال احساس: اگر خودتان نگران و استرس دارید، کودک نیز ممکن است این احساسات را دریافت کند. سعی کنید آرامش و اطمینان خود را در ارتباط با جداشدن از کودک نشان دهید.
- انتقال آرامش: استفاده از روش‌های آرامش‌بخش مانند تنفس عمیق، موسیقی آرامش‌بخش یا تکنیک های روانکاوی و روان درمانی ساده می‌تواند به کودک کمک کند تا با اضطراب جدایی مقابله کند.
در صورتی که اضطراب جدایی کودک به صورت شدید و پراکنده ادامه دارد و زندگی روزمره کودک و خانواده را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بهتر است با روانشناس یا متخصص مشاوره روانشناسی تماس بگیرید تا راهنمایی و پشتیبانی لازم را دریافت کنید.
